Kobiety twarzą opozycji — ten wątek w Europie Wschodniej wybrzmiał dopiero w kampanii wyborczej w Białorusi. I nagle zobaczyliśmy polityczki: silne, stylowe, piękne i co ważniejsze — demonstrujące miłość, nie nienawiść!
[cmsms_row][cmsms_column data_width=”2/3″][cmsms_text]
To uczucie miłości, człowieczeństwa, optymizmu zamiast agresji, sarkazmu, brutalności jest tym, co wyróżnia opozycję z twarzą kobiety. Niezależnie od wydarzeń w Białorusi — liderzy protestu, nawet z więzień, wysyłają sygnał o spokojnej odwadze, dobrej woli i optymizmie. A to inspiruje wielu, wielu ludzi.
W Rosji kobiety-opozycjonistki odgrywają znacznie skromniejszą rolę. I choć w opozycji jest sporo kobiet, zwłaszcza wśród aktywistek czy radnych w samorządach, ton medialny wciąż nadają mężczyźni: z ich niekończącą się konkurencją, częstą agresją nie tylko wobec wroga, ale także wobec strategicznych sojuszników. W pewnym sensie — też z seksizmem.
Od lat dyskurs opozycyjny w Rosji budowany jest na prowokowaniu negatywnych emocji — zazdrości i nienawiści, poczucia niepewności i bezradności. „Nie zapomnimy, nie wybaczymy”, „lustracja”, „Nie kłamać i nie kraść”, „ofiary reżimu” to od lat typowe hasła w Rosji. Wszystko, co pozytywne, wiązało się z przyszłością, a teraźniejszość pozostała okresem przygotowawczym.
Jak to się ma do płci?
Na pierwszy rzut oka wydaje się, że nie ma bezpośrednio do czynienia. Ale tak się składa, że postulat optymistycznego i pozytywnego, a zarazem opozycyjnego spojrzenia na soft power, solidarność, zdolności koalicyjne w świadomości wielu Rosjan i Rosjanek po wydarzeniach w Białorusi kojarzy się z kobietami w polityce. Natychmiast wzrosło też zainteresowanie polityczkami w Rosji.
Paranoja Kremla wysuwa też na pierwszy plan postacie kobiece. Przeciwstawienie starzejącego się, zamkniętego, morderczego dyktatora oraz młodej, otwartej, optymistycznej i życzliwej kobiety to dość znany stereotyp: Kościej Nieśmiertelny i Maria Moriewna, Iwan III i Marta Posadnica… Śmierć i brak wolności przeciwko życiu i miłości.
I to jest zdecydowane wyzwanie dla kobiet — niezależnych polityczek w Rosji. Czy uda nam się znaleźć odpowiedni ton, czy uda nam się nawiązać rozmowę nie tylko z tradycyjnie protestującą częścią społeczeństwa, czy jednak uda się znaleźć słowa dla każdego? Czy będziemy w stanie wskazać obywatelom Rosji inną drogę niż droga wyuczonej bezradności, która za każdym razem kończy się przemocą?
Jako kobieta i polityczka ostatnio zastanawiałam się, co możemy i powinniśmy zaoferować ludziom w Rosji:
Historie sukcesów. Wokół widzimy wiele historii o tym, jak ludzie, społeczeństwo obywatelskie, społeczności lokalne, niezależni politycy i polityczki zapewniają zwykłym ludziom lepsze życie. Przykłady mogą pomóc w walce z wyuczoną bezradnością.
Solidarność, koalicje, rozproszone przywództwo zamiast niewłaściwej konkurencji i lokalnych carów. Bezinteresowne dzielenie się zasobami, od wiedzy po pieniądze, oznacza ich zwiększanie. Ludzie są zmęczeni niekończącą się rywalizacją. Chcą czuć, że nie są sami i nikt nimi nie manipuluje.
Szacunek i uwaga zamiast agresji, kłótni. Delikatny, przyjazny styl zmniejsza agresję w społeczeństwie, a nawet leczy traumę historyczną.
Dialog, człowieczeństwo i akceptacja zamiast nienawiści i winy. Podział ludzi na przyjaciół i wrogów, poszukiwanie wrogów i wezwanie do różnych kar prowadzi do zwiększenia konfrontacji i niemożności pokojowych zmian.
Rodzina, społeczność lokalna, mała ojczyzna, różnorodność zamiast bezdusznej centralizacji. Rosja będzie mogła żyć tylko wtedy, gdy każde miejsce w Rosji będzie miało na to potencjał i możliwości.
Proste, jasne cele i wizje przyszłości: normalne życie, wysokie dochody, dobra edukacja i medycyna, możliwości dla rodzin z dziećmi, bezpieczeństwo zamiast abstrakcyjnych haseł. Pozwoli to społeczeństwu zrozumieć, czego chcą alternatywni politycy.
Zmieniając oblicze sprzeciwu wobec kobiety, możesz zmienić jej reputację w oczach społeczeństwa, oczyszczając je z wszelkich negatywnych emocji, z którymi jest obecnie kojarzona.
Dlatego teraz mamy okazję dokonać kobiecego zwrotu w niezależnej polityce. Jednak ten zwrot wiąże się nie tylko z płcią, wiąże się z nową wizją niezależnej polityki — jako humanitarnej, życzliwej, zwracającej uwagę na potrzeby zwykłych ludzi, zrozumiałej dla każdego człowieka, nie tylko zaideologizowanych.
[/cmsms_text][/cmsms_column][cmsms_column data_width=”1/3″][cmsms_text animation_delay=”0″]
Julia Galamina, rosyjska działaczka,
radna miejska w Moskwie,
dziennikarka, lingwistka,
specjalnie dla Forum Społeczeństwa
Obywatelskiego UE-Rosja
W Moskwie 3 listopada odbyło się posiedzenie sądowe przeciwko Julii: jest ona oskarżona o wielokrotne łamanie procedury organizowania zgromadzeń publicznych z art. 212.1 Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej. Galamina stała się ósmą osobą w Rosji, przeciwko której wszczęto postępowanie karne na podstawie tego artykułu
[/cmsms_text][cmsms_image align=”none” caption=”Julia Galiamina – zdjęcie eu-russia-csf.org” link=”https://freerussia.eu/wp-content/uploads/2020/11/int-2.jpg” animation_delay=”0″]11398|https://freerussia.eu/wp-content/uploads/2020/11/int-2-300×171.jpg|medium[/cmsms_image][cmsms_text animation_delay=”0″]
Źródło:
Женщины как лицо оппозиции – eu-russia-csf.org
Więcej na temat:
Sprawa karna przeciwko deputowanej Galiaminej za naruszenia na wiecach – freerussia.eu
[/cmsms_text][/cmsms_column][/cmsms_row][cmsms_row data_width=”boxed” data_padding_left=”3″ data_padding_right=”3″ data_color=”default” data_bg_position=”top center” data_bg_repeat=”no-repeat” data_bg_attachment=”scroll” data_bg_size=”cover” data_bg_parallax_ratio=”0.5″ data_padding_top=”0″ data_padding_bottom=”50″][cmsms_column data_width=”1/1″]
[cmsms_divider width=”long” height=”1″ position=”center” margin_top=”50″ margin_bottom=”50″ animation_delay=”0″]
[cmsms_text animation_delay=”0″]
Jeśli podoba ci się to, co robimy możesz wspomóc naszą działalność
Wesprzyj nas
[/cmsms_text][/cmsms_column][/cmsms_row]
